In 38 days from Riethoven to Lake Baikal and back.

En toen was het weer zover, de kerst was er, Cor verveelt zich en trekt zich dan weer terug in zijn kantoor op de Vinklaan, en begint dan al weer de hele rit van te voren te beleven. Het kost een hoop tijd om dat allemaal uit te zoeken. Hoe te rijden, waar te rijden en wat te zien onderweg. Na een week van lange dagen en nachten was hij er weer uit. “Riethoven-rond de Kaspische zee-en weer Riethoven”. En dat alles in 30 dagen.

Bemanning: Cor van Grotel, Leon Sweegers, Toon Verdonk, Leo van Otten, Frank Creemers, Peter Geboers, Alphons Wijnen, Jan Couwenberg, Hans Sweegers en de vorig jaar in Kiev opgepikte Elnur Aliyev uit Azerbaijan.

De route: dit jaar wordt er wederom gestart vanaf de sleutel in Riethoven om 08.00 uur scherp op de 27e April. Er wordt dan koers gezet naar Wenen, en dan weer door naar Belgrado. Daar is dan onze eerste overnachting. We vervolgen dan via Bucharest de reis naar Sofia in Bulgarije. Kort daarna zullen we Istanbul aandoen aan de Bosporus, en na een dagje rust vervolgen we de trip weer via Trabson richting Georgie. Hier hebben we dan eerste meer ingewikkelde grensovergang vanwege allerlei douane activiteiten. Als we dan in de hoofdstad Tiblisi aankomen gaan we uiteraard proberen de first lady (Sandra Roelofs) van Georgie te spreken te krijgen. Tiblisi is een mooie stad waar in de vorige eeuw de alom bekende dictator Josef Stalin vandaan kwam. Als we dan na een rustdag weer gaan rijden door het mooie berglandschap van Georgie met zijn mooie en lekkere wijnen, zetten we koers richting het geboorteland van Elnur “Azerbaijan”. Dit land rijk van olie en gas was in de oudheid onderdeel van het grote Perzische rijk wat onder aanvoering van de 14 jarige sjah Ismael tot in de verte o zo groot was. Azerbaijan is onafhankelijk geworden in 1991 via een revolutie, maar op dit moment is het land schat en hemels rijk dankzij de inkomsten uit olie en gas. Ook is het een belangrijk doorvoerland voor de energiebronnen voor de gehele omgeving rond dit land. Op dit moment is een van de trippers er een project aan het opzetten in de agrarische sector. De reden dat de auto’s in dit land de Azerbaijaanse vlag zullen voeren is uit eerbetoon aan de voormalige overleden president Heijdar Aliyev, die van het verscheurde land weer een eenheid wist te maken!

We zullen een paar dagen in de hoofdstad Baku verblijven waar dit jaar ook het Eurovisie songfestival wordt gehouden. Kosten noch moeite worden bespaard om de wereld te laten zien wat ze hier allemaal wel niet kunnen. Een nieuwe evenementen hal die plaats bied aan 40.000 mensen wordt gewoon voor €150.000.000 euro in de Kaspische zee geplaatst net onder de grootste vlag van de wereld die daar trots hangt aan de hoogste vlaggenmast van de wereld. En of het allemaal niet op kan, dit hele gebeuren is gebouwd in het midden van de langste (44.8 km) wandel boulevard van de hele wereld!

Bij het vertrek in Baku wordt het toch even spannend: de jeeps moeten worden ingescheept en de bemanning gaat dapper mee beginnen aan de tocht over de Kaspische zee via een ferrie dienst. De Kaspische zee staat bekend om zijn wilde golven in de maand Mei, en dus zijn we erg afhankelijk van het weer wanneer de boot gaat vertrekken. Als we echt pech hebben zullen we route moeten omzetten, en is er een alternatieve rit door het land van de werkgever van Guus Hiddink (Dagestan) gepland. We gaan uiteraard uit van het goede en staan gewoon de dag erop aan wal in vreemde eend in de bijt Turkmenistan. Hier spreken we van een transfer door een barre woestijn van 1a2 dagen richting Uzbekistan. In Uzbekistan wordt de historische stad Chiva aangedaan. Deze stad is een unesco project en stamt van de 6e eeuw na christus. Vanaf Chiva vervolgen we onze reis richting Kazachstan. Na zo’n 350 km woestijn zullen we de grens bereiken. Alweer de nodige papierwinkel verwerken iedere keer bij de grensposten waar de corruptie nog immer volop bloeit. Daarna via Atyrau en zo’n slordige 1200 km langs de Kaspische zee afrijdend richting de Russische grens. Als we grens gepasseerd zijn moeten we nog een 80 km rijden alvorens we de rivier de Wolga bereiken en daarmee ook onze volgende pittstop in Astrachan! Dat belooft weer een mooie happening te worden met vissen op de Wolga erbij en daarna het nuttigen van de gevangen Steur die lekker is klaargemaakt op een primitieve BBQ! Ook mag je daar de Russische banja (sauna) zeker niet missen met een frisse duik in de Wolga nadat je in het hellehok eens flink bent afgerost door een grote Rus en zijn takken met soort van berkenbladeren er aan.

Na de rustdag wordt er koers gezet naar Krasnodar. Dit is een lange dag met een slordige 850 km te gaan. Er zal laat in de avond aangekomen worden, en morgens vroeg er weer uit om het laatste stukje richting de Ukraine af te leggen. De grens met de Ukraine zal worden bereikt na een uur of 3 rijden. Na de douane afhandeling nog even doorrijden naar de mooie plaats Kerch alwaar een rustdag is ingepland! Kerch is een historische stad van wel 2600 jaar oud. Het is gelegen in de Krim aan de zee van Azov. Een belangrijke verbinding dus.

Na deze rustdag wordt er weer flink doorgereden al wel genietend van de mooie regio de krim tot aan Sevastopol, en de dag erna na naar Zaporizhzhia. Deze stad is vooral bekend om zijn industriële karakter van uit de communistische tijd. Er waren hier veel staalfabrieken die het de dag vandaag niet makkelijk hebben met hun ouderwetse technologieën. Na een nachtje slapen weer 550 km richting het noorden richting de hoofdstad van de Ukraine “kiev” waar de trippers vorig jaar ook al eens een verjaardag gevierd hebben! Wie er dit jaar jarig is is niet bekend, maar de stad is zo de moeite waard om hem te bezoeken dat hier weer een rustdag genomen wordt. Vorig jaar stapte Elnur hier spontaan bij ons in de auto’s en reed toen helemaal met ons mee naar Nederland. Was voor ons ook wel makkelijk omdat hij de taal sprak en de weg wat beter wist dan ons. Dit jaar vertrekt hij gewoon met ons mee, maar hij weet nog niet dat we hem stiekem ergens achterlaten!

Als we de volgende dag de auto’s weer gecontroleerd hebben gaan we in een meer westelijke richting Slowakije. Net voor de grens zullen we na een tour van 750 km aankomen in Uzhhorod. Hier is dan weer de volgende overnachting. Slowakije schijnt een mooi land te zijn waar nog niet iedereen naar toe gaat in de zomervakantie, dus zullen wij daar in ieder geval onze indrukken opdoen en later op film tonen tijdens onze filmavond. Hierna komen we uiteindelijk in een wat bekender gebied zoals Tsjechië en overnachten we in de zeer bekende en mooi hoofdstad Praag. Hierover hoeven we niet veel te zeggen denken we, en rijden we snel Duitsland door via Frankfurt naar Riethoven, aldaar we op de 26e Mei weer veilig en gezond aan hopen te komen!

Dit is dan tevens de 3e trip die door verscheidene regio’s is gegaan uit de communistische periode en hiermee is die trilogie voltooid. Wat het de volgende keer gaat worden zullen de Kerstdagen van 2012 wel aantonen!

Veel groeten van de trippers 2012