In 38 days from Riethoven to Lake Baikal and back.

REISVERSLAG DAG 5 ISTANBUL(Turkije)-Izmit-Bolu-Gerede-Merzifon-SAMSUN

1.0 Aantal gereden kilometers vandaag: 765

2.0 Aantal gereden kilometers totaal: 3460

3.0 Wegen: Het is een verademing om over deze prachtige wegen te rijden!!

4.0 Weer: De gehele dag weer een strak blauwe hemel.

5.0 Temperatuur: 27-30C

6.0 Culinair: Het ontbijt in het hotel was zo ongeveer het uitgebreidste wat ik in deze reis heb gezien. Te veel om te kiezen en je moet oppassen dat je weer niet teveel neemt. Navi Nur nam zoals elke ochtend een zestal bananen en allerlei ander fruit mee de wagen in. Qua fruit komen we dus niets tekort!

Vannacht toch niet zo goed geslapen. De vis lag teveel op de maag!! Zelden zoveel vis gegeten. Vanochtend stond Navi-Nur al weer om 06;00 uur langs z’n bed. Hij gaat elke ochtend sporten in de sportzaal van het hotel. De rest van de dag is hij uitgeput.

Ik stond om 07:00 uur langs m’n bed en om 07:30 uur zaten we met z’n drieën aan het ontbijt. Navi-Nur was nog in geen velden of wegen te vinden(was waarschijnlijk van z’n fiets gevallen, of weer een vriendin tegengekomen).

Klokslag 08:00 uur reden we weg uit Istanbul. We namen het besluit niet verder de stad in te rijden, maar eruit en dat was achteraf een wijs besluit. Vrij snel zaten we op de juiste autobaan, richting Ankara. Je moet overigens niet bang zijn uitgevallen in deze kolossale stad met z’n 15 miljoen inwoners. Ze rijden er als gekken en het is maar goed dat wij twee tanks bij ons hebben en ook niet bang zijn, want ze gaan er wel voor aan de kant. Voor ons toch een apart gevoel om over de grote Bosperus brug te rijden, richting Azie. Na ongeveer 100 km rijden waren we de grootste drukte uit. Ankara, de hoofdstad alsmaar aangehouden en geleidelijk aan ontsnapten we aan de wirwar van wegen. Het was wat nevelig omdat we natuurlijk dichtbij het water reden. Toen we steeds meer verder landinwaarts reden, begon de mist op te trekken om plaats te maken voor weer zo’n strakke blauwe hemel met een temperatuur van om en nabij de 30 graden Celcius. Rond 13:30 uur stopten bij een klein snel stromend riviertje waar de tafel en de stoelen werden uitgeklapt en het koffiezetapparaat op de omvormer werd aangesloten. Helaas Hans, volgens mij nooit goed getest, want hij doet het weer niet. Toen maar onze toevlucht genomen tot het gasstel. Binnen een mum van tijd had Culinair gildelid Leon de soep en de koffie klaar. Daar even heerlijk in het Turkse berglandschap dus gepicknickt. Voor Toon was dat een hele ervaring, die tussen de bedrijven door nog een Turkse wilde hond moest verjagen, daar deze op de welriekende soepgeur was afgekomen.

Na een uur weer op pad. We moesten nog zo’n 400 km. Bij een automatische vignetslagboom ging het toch weer even mis. Navi-Nur zou Leon helpen want de slagboom ging niet open voor hem. Uiteindelijk ging hij open maar klapte te snel neer: Boom aan gort! De Turken kwamen van alle kanten aangerend, maar snapten er ook niks van en wij besloten maar door te rijden.Verder een aangename en gerelaxte reis mogen beleven. Onderwegen nog een keer gestopt bij een wegrestaurant en de baas vond ons initiatief zo geweldig dat hij bij ons kwam zitten en ons een drankje aanbood. Hij was fervent PSV-aanhanger en wist alles van de Nederlandse competitie af. Hij draaide duimen voor de 2e plaats, maar dan moest eerst Feyenoord nog een gelijkspel of een nederlaag oplopen. Om 19:00 uur reden we SAMSUN binnen, dat aan de Zwarte Zee ligt. De Turken vinden overigens de Zwarte Zee nou niet bepaald een toeristisch oord. De zee schijnt nogal vervuild te zijn en er staat altijd een nogal frisse wind. De voorkeur ligt vooral aan de west en zuidkust. We hebben onze intrek in het Yafeya Hotel. De auto’s staan voor het eerst niet in een parkeerkelder maar recht, zij aan zij voor de deur. Kan de bewaking er een oogje vannacht op houden. Morgen rijden we 350 km naar Trabson, alwaar we morgenavond 3 Trippers opwachten, namelijk Peter Geboers, Leo van Otten en Frank Cremers. Het wordt er steeds gezelliger op. Tot morgen.