In 38 days from Riethoven to Lake Baikal and back.

REISVERSLAG DAG 20 ASTRAKHAN(Rusland)-KRASNADOR(Rusland)

1.0 Aantal gereden kilometers op dag: 860 km.

2.0 Aantal gereden kilometers totaal: 8618 km.

3.0 Wegen: Redelijk tot goede wegen.

4.0 Weer: Onbewolkt.

5.0 Temperatuur: 28-33C

6.0 Culinair: Gisterenavond niets meer gegeten i.v.m. de 3 maaltijden van gisterenmiddag.

KRASNADOR here we are!

Om 19:30 uur reden we de stad Krasnador in. Een stad met meer dan 1 miljoen inwoners. Alphons had vanmorgen, via zijn kantoor in Moskou, al wat kamers laten boeken, zodat we nu in een balzaal van een kamer zitten waar er wel 10 in kunnen bivakkeren. Frank heeft besloten om morgen vanuit Krasnador, via Moskou naar huis te vliegen. We nemen vanavond dus afscheid van Frank. We hebben samen geweldig genoten van zijn aanwezigheid. Soms was hij wat stil, of wat schuw voor de wodka ,echter na er goed van geproefd te hebben werd hij adrem, ging altijd als 1e in de douche en/of te bed en hij kon soms wel heel snel zijn. Enfin, Frank bedankt voor de gezellige dagen en een behouden thuisreis.

Vanmorgen stonden we, zonder ontbijt in het hotel(was in de haast gisterenavond door de kok nog samengesteld), om 06:00 uur bij de wagens voor een lange rit naar Krasnodar. Eerst alles afgetankt en om 06:30 uur reden we de stad uit. Na een uur rijden hoorden we in mijn wagen een enorme knal! Rechtsachter was het goed mis, dat voelde ik meteen aan de wagen, dus als een gek op de rem. Uitgestapt en ja hoor het was weer eens goed mis. De gehele rechterachterband was eraf geklapt. Ook de beschermkap, spatlap en een deel van de bumper was eraf geslagen. Dit was foute boel. Dit betekende een compleet nieuwe buitenband. Snel de krik eronder en de band gewisseld. Het scherm achter, werd provisorisch met ty-raps vastgezet. En nu met een snelle wissel(20 min.) reden we weer. Ditmaal door grote steppegebieden, afgewisseld met waterpartijen. Naarmate we meer naar het westen reden kreeg de steppe een meer groene glans over zich. Na de stad Elista, ging het landschap over naar meer gecultiveerde weidegrond en akkerbouw. Het werd steeds heter in de wagen en buiten werd het steeds groener. Tijd voor de stoelen en tafel eruit en : soep!! Na een korte pauze aan de rand van het Russische gemaaide grasland, gingen we weer op weg. We doorsneden talloze dorpjes waar het leven uit leek verdwenen.(velen Russische dorpjes zijn ten dode opgeschreven, omdat de jeugd wegtrekt. Wat overblijft zijn ouderen en zatlappen) Na wat stops om de weg te vragen die nogal ingewikkeld was te volgen via de landkaart, omdat er nauwelijks plaatsaanduidingen waren, reden we dan na een lange hete dag de geplande stad in. Net nu ik zit te typen komt Leo de kamer binnen en zegt dat het startslot(dat uitgebouwd was door de Kazakstaan)weer niet goed meer werkt. Zo kunnen we morgen niet weg. Verdomme weer problemen. Ik stop nu met dit verhaal en ga naar de wagen hoe we dit weer oplossen. Tot morgen.